Memorebla
kaj aparta tago, hodiaŭ ni festas la centajaron de Pedro :
Unue,
ni rendevuas je la 12a en la akceptejo de la urbodome, jam multaj
geamikoj estas en la salono, iuj estas lokaj esperantistaj geamikoj kaj ankaŭ de
Gironda Asocio, aliaj ne esperantistaj geamikoj. Tuta lia familiano estas tie.
Ni estas pli ol 50 . Estas medze ankaŭ granda tablo kiu estas
preta por la aperitivo.
Pedro
alvenas, li sidiĝas antaŭ
la tablo, medze la salono, ĉiu venas lin saluti, kaj lin gratuli por sia
datreveno. Oni vidias siajn ĝojajn okulojn, kaj kontenta revidante malnovajn
amikojn, liaj gepranepoj sidigas sur liajn genuoj.
Poste,
la urbestrino alvenas, ŝi montras al Pedro la plezuron de partopreni
al tiu festo. ŝi simple malaltigas por ke li povu pli facile
aŭdi la paroladon, ŝi parolas kore pri lia
vido, ekde lia naskiĝo, lia eniro en Francio,
sa malagrabla kaj malfacila vivo kiel obliga laboristo ĝis la militfino,
Kiam
li malkovris la Lingvon Esperanto, kian li konitiĝis su estonta edzino,
poste lia vivo kiel ostrabredisto, kiam
li konigis la Esperanton al la Urbestro, poste la kreado de la Asocio, kaj ĉiujare la partopreno ĉe la ostra foiro.
Bernard
kaj Mireille parolas samtempe Esperante kaj France pri lia esperantisto vivo.
Kiam esperantista makiso malkovrigis al li la lingvon Esperanto, pri liaj
korespondantoj el malsamaj nacioj, liaj diplomoj, la multaj naciaj kaj internaciaj kongresoj, ĝis tiuj lastaj jaroj
Poste,
Elvezio kiel prezidento de Esperanto-Gironde partoprenas ankaŭ per bela, humora
parolado (tradukita de Jean-Seb) : tie ĉi resume : ‘Eble, Pedro vi ne trovis perlon en viaj
ostroj, sed vi estas por ni, nia perlo’
Poste
kune, ni kantas la ‘Kanton de la Basseno (france), kaj la esperantan hymnon 'La Espero.
La Urbestrino donacas al Pedro : Belan kaj Ilustratan libron pri la 'Bassin
d'Arcachon, kaj medalon por igi lin kiel honorurbano
Agrabla honorvino finigas tiun akcepton. Ĵurnalisto ĉe la TVBA (Televido de la golfeto) registras la ceremonion.
Dum Pedro
reiras hejme, ni estas 26 por tagmanĝi en la restauracio apud la haveneto
‘Canal’. Poste la restoracio, ni veturas ĝis la domo de Pedro.
Tie, ni
retrovas Pedro'n kaj sian familianon. Sur la tablo, granda krema
kuko atendas nin. Ni oferas al Pedro, ceramikan logon de la asocio; poste malnova amiko ekde 1959, parolas pri ilia
juna tempo. Poste Pedro forblovas la lumitaj candelojn de la kuko. Gustumante nian kukparton, ni levas nian ĉampanglason je la sano de Pedro. Fine, ni kunkantas 4
kantetojn kun la kompanoj.
Ofte, dum tiu tago ni vidis ofte kelkajn larmojn elfluis el la okuloj de Pedro. Li estis inda je tiu honoro.
Ankoraŭ "Ĝoja Datreveno, Kontenta
Centjaro ! ". ni dankas vin kore.
Ceramika logo, donaco de asocionoj
La donacoj de la urbestrino :
La libro "le Bassin d'Arcachon"
La medalo de la Urbo,